Met zo`n 4500 toeschouwers was het velodroom bijna stampvol.De sfeer was geweldig en het lawaai ook. Stephen en Patrick startte in de 5 rit tegen de Polen waarvan ze in Manchester net aan geklopt werden. Na een snelle start zagen ze de Polen al snel in de rug en onder een oorverdovend gejuich van het publiek reden ze de Polen voorbij en finishte met de voorlopig snelste tijd en nieuw PR 4,14.018 Het andere Nederlandse koppel dook in de volgende rit daar weer onder maar hun tegenstanders,de Australiërs,kwamen 0.2 sec te kort. O,o wat werd t spannend.De volgende rit ging er weer een team onderdoor met 0,5 sneller dan de boys.. Nog 1 rit te gaan. De wereld kampioenen uit Australië tegen GB. De Britten verpletterde het wereld record maar de Aussies haalde ook de tijd van de boys niet!! 4e tijd overall !!!! Goed voor een rit voor t Brons tegen de nr 2 van de wereld Spanje....Niet verwacht maar het gebeurde toch. Nadat iedereen de hal uit was op naar de ticketbox om idd weer in de rij gaan staan om kaartjes voor de finales te kopen. Deze keer duurde het maar een uur voor dat ik ze had. Eventjes rond lopen op het Olympisch park. Een frisdrank of biertje kopen met cash... vergeet t maar. Alleen met een Visa card (kom niet met een andere) kan je wat kopen. Ah daar zag ik de M van je weet wel. Shit alleen ijs verkopen ze daar ...Nergens op het immens grote terrein waar duizenden mensen lopen kan je een patatje kopen wel een soort hamburger maar daar ben ik geen fan van.... Dus zonder iets te eten op naar het velodromo voor de finales. En daar kwamen ze de baan op. Zelfverzekerde bekkies en weer als een speer vertrokken ze. De Spanjaarden krijgen gelijk 1,7 sec aan de koersbroek maar beetje bij beetje werd het verschil toch kleiner.Toen t onder de 4/10 kwam dacht ik dat gaan ze niet volhouden. In de laatste 3 ronden zag ik t verschil toch weer langzaam oplopen en ze finishte met 0.9 sec verschil voor de Spanjaarden. Iedereen op de banken!! Hartslag 250. Brons!!!! Geweldig gereden van de boys!! Dolgelukkig vielen ze elkaar in de armen. Na huldiging en vele interviews kwamen ze naar de tribune toe waar ik ze kon feliciteren. Ze moesten ook gelijk met vele toeschouwers op de foto..ze bleven maar komen. Vol trots gingen ze met iedereen op de foto. Nu even vieren en Zondag weer knallen op de 1 km want we zijn nog niet klaar hè! Nou daar ging ik weer als trotse vader naar de bussen (eerst nog wel ff een paar biertjes erin gegooid) en weer als een sardientje naar de boot gebracht maar "who cares" na zo`n dag!!!
Poolse coach ziet de bui al hangen...
Daaaag Polen
Als 4e gekwalificeerd...Nu de strijd om Brons tegen de nr 3 Spanje
Met een mooie 4e tijd (new PR) mochten de boys later op de dag gaan strijden om het Brons. Spanje, de nr 2 van het afgelopen WK, was de tegenstander. Een enorm spannende wedstrijd werd het!!
Kom maar op...Wij zijn er klaar voor..
Happy....very happy
Na afloop naar de pers en tv interviews.
Mooi plaatje....
Bekijk hier de bronze race opnieuw van de Paralympics in Rio de Janeiro
Bekijk hieronder de medaille uitreiking
Zondag 11 September de 1 km tijdrit.
Na de vreugde van de bronzen medaille op de 4 km moest de knop weer om gezet worden voor de 1 km.Vooraf werd er al gehoopt op Brons want op het laatste WK in Italië werd op deze afstand ook Brons gewonnen. Goud en Zilver op deze afstand zat er zeker niet in,dat is voor de echte sprinters weggelegd. De boys moesten in rit 8 van start en wisten als ze dan de snelste tijd hadden gereden op zeker Brons hadden. In rit 7 hadden de Duitsers een zeer scherpe tijd neergezet die ver onder het pr van de jongens was. Als een speer vertrokken ze en opende zeer snel. Maar aan de tussentijden was te zien dat de Duitsers net iets sneller waren.De laatste ronde ging spannend worden maar de Duitsers hielden met 18/100 net de eerste plek. Ja toen wisten ze het al,ondanks een nieuw PR (1,01.9), geen medaille.... Dat bleek ook twee ritten later... een 4e plek. Dat is nu net de plek waar niemand blij van word. Toch konden ze tevreden zijn over hun prestatie met een nieuw PR.
Warming up op de rollerbank...
Bekijk hieronder de 1 km Tijdrit Rio de Janeiro
De weg tijdrit
Het baan programma zit erop... We gaan de weg op! Aan het strand van de Atlantische Oceaan op een werkelijk prachtige locatie stond de tijdrit van 30 km op het programma. Niet het onderdeel waar veel van verwacht werd. Met de goede prestaties van de baan in t hoofd gingen ze als eerste van start. In een prachtige stijl kwamen ze na 1 ronden van 15 km als vierde door! Zou er een verassing komen! Nee, het bleef de vierde tijd na 30 km. Toch geweldig gereden en slechts 1,17 min van t Goud.
De wegrit (130 km)
De wegrit zou over 130 km verreden worden maar werd na 1 ronde stil gelegd door het gebrek aan een ambulance die achter het peloton moet rijden. Helaas werd de ambulance gebruikt door een tragisch dodelijk ongeval van een Iraanse wielrenner die ten val kwam in de levensgevaarlijke afdaling.Tja dan is alles maar heel relatief. De renners hoorde dit pas na de race die dus met 30 km was ingekort. Na eerst 30 km vlak kwamen er nog 60 km bergachtig terrein met zeer steile klimmen. Er vormde zich een kopgroep van 6 maar op de laatste steile klim konden de jongens het moordende tempo bergop niet meer volgen. Ze bleven de rest van het peloton nog net voor en finishte netjes als 6e. Zo dat was het Olympisch avontuur... Toch nog gelukkig met de Bronzen medaille van de baan kunnen ze terug kijken op de mooie prestaties.